De Nijl is reeds millennia van een existentiële betekenis in de Egyptische geschiedenis. De beste manier om dat te ervaren is een vaart over de rivier tussen Luxor en Aswan. Op de oevers wisselen grootse monumenten, natuur, afgelegen dorpen, akkers en weiden met vee elkaar af. De 21ste eeuw lijkt er in het dagelijkse leven van de gewone mensen ver weg!
Tijdens de vaart passeert men er de eeuwenoude groeven voor zandsteen van Gebel el-Silsila. Wie er niet op bedacht is, ziet ze aan zich voorbijglijden zonder dat hij het beseft. De site ligt circa 65 kilometer ten noorden van Aswan . Voor de tempel van Luxor werd een grote hoeveelheid zandsteen van hieruit aangevoerd. De rotstempels van Ramses II en Merenptah zijn opvallende monumenten in deze imposante groeve.
De echt grote Romeinse steengroeven lagen echter bij de Mons Porphyrites en de Mons Claudianus. Via de Via Nova Hadriana over een afstand van meer dan 100 kilometer werden de gekapte blokken en zuilen naar Aantinoopolis aan de Nijl vervoerd om van daar naar Rome verscheept te worden. Van het tonaliet gneis uit de groeve van de Mons Claudianus werden de kolossale zuilen gekapt die in Rome's mooiste monumenten zoals het Pantheon en de het Forum van Traianus werden gebruikt. Van de Mons Porphyrites was het porfier afkomstig waaruit de beeldengroep van de tetrarchen werd gebeeldhouwd. Vandaag kan je die beeldengroep nog steeds bewonderen ingemetseld in de buitenmuur op een hoek van de San Marcobasiliek in Venetië.
