Uitbreiding Gallo-Romeins Museum

In 1953 neemt de provincie de instelling definitief over en voegt tussen 1958 en 1970 een derde en vierde vleugel toe. In 1985 vond tenslotte de opening plaats van het Provinciaal Munt- en Penningenkabinet en het documentatiecentrum die beiden in hetzelfde gebouw gehuisvest waren. Als conservator van het Provinciaal Gallo-Romeins Museum lag ik mee aan de wieg van de eerste grote uitbreiding van deze instelling. In 1994 opende dat nieuwe museum zijn deuren. De eigentijdse presentatie van de collectie, de studiecollectie met nieuwe opgravingen, de sterke publieksgerichte werking en de mooie tentoonstellingen zetten het museum op de kaart. Tegelijk werd aandacht geschonken aan een publieksgerichte werking met betrekking tot archeologisch erfgoed buiten de instelling. 

Archeologisch onderzoek en aangroei collecties

Het Provinciaal Gallo-Romeins Museum beschikte over een eigen archeologische buitendienst en sinds 1987 over een provinciaal archeoloog.  Belangrijke opgravingen werden door deze dienst uitgevoerd. Samenwerkingsverbanden werden ontwikkeld met de toenmalige Nationale Dienst voor Opgravingen, later met het Vlaams Instituut voor het Archeologisch Patrimonium. 

De collectie groeide aan. Het museum verwierf onder andere de aristocratische graven uit Meeuwen-Gruitrode en het bronzen bijlendepot van Heppeneert, dat laatste dankzij de ondersteuning van de Koning Boudewijnstichting.

De tumuli-fietsroute

Een fijne fietsroute werd ontworpen die de toeristen van de ene naar de andere grafheuvel leidde. Een mooi voorbeeld daarvan was de tumulus van Heers langs de Romeinse weg tussen Tongeren en Tienen

Tentoonstellingen