In gesprek met Roel Damiaans, Belang van Limburg, 03-04/08/2024
Over het verdwijnen van de Romeinse weg
In eerste instantie ben ik bezorgd over het resterende onverharde gedeelte van de Romeinse weg. In totaal zijn er in Limburg nog maar een handvol kilometers van dat tracé. Deze stukken weg liggen er nog altijd bij zoals ze er 2.000 jaar geleden misschien hebben uitgezien, als een met grind verharde weg in het landschap. De Romeinse wegen hebben nog tot de 19de eeuw dienst gedaan als belangrijke verkeersverbindingen. In de jaren ‘60 en ‘70 van de vorige eeuw zijn veel Romeinse wegen onder beton beland. In Limburg gaat het over 25 tot 30 km, schat ik. Een spijtige zaak die je niet verder mag laten escaleren.
Over de bescherming van de Romeinse weg in Wallonië
Wallonië staat wat betreft de bescherming van Romeinse wegen op haar grondgebied al veel verder dan Vlaanderen. Sinds 2008 prijkt de Romeinse weg Bavay-Tongeren al op de voorlopige lijst van UNESCO Werelderfgoed. De voordracht gebeurde op initiatief van de Waalse tegenhanger van het Vlaams Agentschap Onroerend Erfgoed. Daar kan het dus wel. In een ideale wereld zouden we onze Romeinse wegen ook kunnen beschermen en dat netwerk koppelen aan het Waalse dossier, want per slot van rekening maakt het deel uit van een groter historisch patrimonium.
Over een toeristische ontsluiting van de Romeinse weg
In zijn voorstel tot bescherming oppert Nouwen zelfs om de resterende onverharde wegen in die ‘historische’ staat voor zachte recreatie te ontsluiten. “Hoeveel Vlaamse fietstoeristen reizen er vandaag naar Italië om er over de Strade Bianche te rijden? Na restauratie zouden mountainbikers of gravelfietsers hier van Maastricht tot Tongeren en Tienen kunnen fietsen op een 2.000 jaar oude route, zeg maar een Limburgse versie van de Strade Bianche. ... In de zuiderse landen zijn de Romeinse heerbanen als nationaal erfgoed beschermd en dienen ze als historische fiets- en wandelroutes voor toeristen. Bekende voorbeelden zijn de Via de la Plata in Spanje, Via Domitia in Frankrijk of het Geira-wandelpad in Portugal dat midden in een natuurpark ligt en waar behalve bewegwijzering niet aan geraakt wordt.
Foto: BvL, Tom Palmaers