Ik las in het Belang van Limburg van 2020-09-08 dat aan het Brouwershuis in Koersel in juni enkele opvallende archeologische vondsten aan het licht kwamen. Als oud-Heusdenaar viel het bericht mij onmiddellijk op. Het gaat om een neolithisch graf en werktuigen uit het vierde millennium voor Christus. De ontdekking werd gedaan naar aanleiding van een bouwproject van de sociale huisvestingsmaatschappij Vooruitzien CVBA.
Het vooronderzoek toonde in 2019 reeds aan dat binnen het plangebied wetenschappelijk waardevolle archeologische resten zouden aanwezig kunnen zijn. Vanuit archeologisch standpunt zijn deze vondsten uiteraard interessant omdat zij een meer verdiepte kennis van het neolithicum in de Limburgse Kempen toelaten.
Vooruitzien CVBA heeft te kennen gegeven dat zij de vondsten na studie en publicatie willen overdragen aan het stadsbestuur Beringen. Het college van burgemeester en schepenen is alvast erg blij met de vondsten en wenst ze in één van de openbare gebouwen voor een ruimer publiek tentoonstellen met de bedoeling dat dit waardevolle erfgoed voor de inwoners van Koersel en Beringen toegankelijk blijft.
Tijdens mijn lange loopbaan heb ik steevast moeten vaststellen dat de publieke belangstelling voor dergelijke geïsoleerde vondsten bijzonder beperkt is. En bij gebrek aan publieke belangstelling verdwijnt al snel de politieke belangstelling. Kortom, al talloze archeologische collecties zijn op die manier onherroepelijk verloren gegaan. En dan vraag ik mij af waarom het college van burgemeester en schepenen niet gewoon beslist om deze vondsten over te dragen aan het Gallo-Romeins Museum in Tongeren waar de optimale voorwaarden voor bewaring en ontsluiting aanwezig zijn?
Reactie plaatsen
Reacties