Kaarsrecht op een trapladder met gestrekte armen in de lucht. Hij houdt een meetlat waarmee hij tracht de vluchtige wolken te meten. Onbewogen, wolk na wolk meet hij verder en probeert zo het onmogelijke te ontrafelen.
Een hommage aan zijn te vroeg gestorven broer Emiel, een verwijzing naar de birdman van Alcatraz, starend naar hetgeen hem ontglipt: de buitenwereld, de vrijheid.
De man die de wolken meet is een metafoor voor de kunstenaar die absolute schoonheid nastreeft. Hij is een metafoor voor de wetenschapper die het onmogelijke, het onbereikbare in zijn onderzoek probeert te vatten. De man die de wolken meet is de filosoof die de werkelijkheid poëtisch wil verkennen.
De man die de wolken meet is de man die Iemand die de werkelijkheid wil doen samenvallen met zijn ervaringen en uiteindelijk zo zichzelf verkent. Hij is een man die zich ondertussen bewust is van zijn tekortkomingen, van zijn gebreken.
Een kunstenaar en zijn werk vallen gelukkig niet samen. Indien we dergelijke werken uit de openbare ruimte verwijderen vanwege het gedrag van de kunstenaar kunnen we halve musea leeghalen!
Foto: SMAK