Gezichtsreconstructies van beroemde historische figuren neemt een mens toch best met een flinke korrel zout. In 2018 was er nogal wat te doen over de gezichtsreconstructie van Caesar in het Rijksmuseum voor Oudheden in Leiden. De lancering van het boek 'Caesar in de Lage Landen' van Tom Buijtendorp werd toen in belangrijke mate opgehangen aan deze gelaatsreconstructie van Caesar. Die claimt een getrouwe weergave ervan te zijn. Hij is momenteel te zien in de Caesartentoonstelling in H'ART Museum in Amsterdam.
Sedert enkele dagen is er een nieuwe gezichtsreconstructie van Caesar, nu naar aanleiding van de ontdekking van een Caesarportret tijdens de archeologische opgravingen van het Romeinse theater van Terracina. "Het portret geeft ons een beeld van een niet-geïdealiseerde Julius Caesar, precies zoals hij was, zonder zelfs maar de tekenen op zijn gezicht te verbergen: rimpels, littekens, terugtrekkende haarlijn...", aldus de pers. Een grote pancarte ervan werd aan het theater opgesteld.
Voor wie het niet zou opmerken, overeenkomsten tussen de beide gelaatsreconstructies zijn er nauwelijks! In een museumcontext kan een dergelijke reconstructie vanuit educatief standpunt zeker een te verdedigen optie zijn. Wat dit echter bijdraagt aan onze historische kennis, ontgaat mij compleet.